Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

Προσκλήσεις


Χόρχε Λουίς Μπόρχες

« ΙΣΤΟΡΙΕΣ»


«…Τα πράγματα κρατάνε πιο πολύ απ΄ τους ανθρώπους.
Ποιος ξέρει αν αυτά τα μαχαίρια δε συναντηθούν πάλι.
Ποιος ξέρει αν η ιστορία τελειώνει εδώ».
(Σελίδα 123, Εκδόσεις Ερμής)

Πρώτη πρόσκληση:
Από
bosko
κατόπιν πρόσκλησης που έλαβε ο ίδιος από ΄΄ Ο μπαμπάς τρελαινόταν να ακούει Νίνο Ρότα΄΄…να πιάσω το πρώτο βιβλίο που θα βρεθεί μπροστά μου να ανοίξω τη σελίδα 123 και να αναρτήσω την έκτη, έβδομη και όγδοή περίοδο του κειμένου της συγκεκριμένης σελίδας.





« 7 ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΜΟΥ»

Λαβωμένη…

1. Όλο τρέχω….…

2. …κι αφήνω να στάζουν οι πληγές… αγάπης χρώμα…μονοπάτια μυστικά…για να με βρεις…


3. …μα να γυρίσω δεν μπορώ…στο ξέφωτο μπροστά να περιμένεις…περιμένω…

4. …κι όλο βλέπω φως…μόνο φως…παντού φως…


5. …και τρέχω πάνω του…και πέφτω πάνω του…στο ίδιο πάντα φως….

6. ...και η σκιά στο ίδιο πάντα σημείο έμαθε να πέφτει…..σαν Πίτερ Παν να την μαζεύω… έμαθα


7. ...κι όπως όλο τρέχω …σε προσπερνώ… και δεν σε βλέπω…


Δεύτερη πρόσκληση:
Από
΄΄Ηλίας…just me΄΄
που μου μεταβίβασε την πρόσκληση του Anisixou. Να γράψω 7 ελαττώματά μου.


Ευχαριστώ και τους δυο σας.
Bosko και Ηλία... just me, προτείνω να ανταλλάξετε παιχνίδια. Ως καινούργια στην γειτονιά...δεν έχω πολλούς φίλους ακόμα. Προσκαλώ...όσους επιθυμούν να παίξουν.

5 σχόλια:

BOSKO είπε...

Πανέμορφη η πρόσκληση που σχεδίασες με τα χεράκια σου- έως και συγκινητική! Μόλις συνέλθω απ' το βιβλιο-μπλογκο-παίχνιδο που κάνει θραύση στη γειτονιά, θα ασχοληθώ και με το νέο χαρακτηριολογικού τύπου παιχνίδι.

carpe diem είπε...

Πονηρό το βρίσκω το τελευταίο σου χαμόγελο.
Παμπόνηρο.

maira είπε...

@bosko
Θα σου φτιάξω και μια άλλη...πιο όμορφη...μπορεί και έως να κινηθείς..με κατεύθυνση το σπίτι μου...Σε περιμένω
:)


@ carpe diem
Μπα, το κραγιόν ξέφυγε απο όρια και περιγράμματα...
Είπε να τα ξεπεράσει.
Παμπόνηρή μου!
:)

Ανώνυμος είπε...

poly wraio to xtesino ethnic taxidi..kai pou den phgame...anthxoun akoma oi notes sta aytia mou..poly kalh epilogh...oi douleies pou htan na kanw shmera fysika anavlhthhkan giayrio-alla axize ton kopo....sou grafw proxeira twra,molis anevw panw tha diktywthw pio kala.filia del maraki

nestor

maira είπε...

Σ εκείνη την κοιλάδα
του φεγγαριού αποκοιμήθηκα
την ώρα που χάραζε…
Ας αναβλήθηκαν οι δουλειές.
Κι εγώ δεν μπόρεσα να ξυπνήσω
Ακόμα.
Μην με ξυπνήσεις…δεν θέλω.
Ακόμα.
Μόλις ανέβεις πάνω
Δικτυώσου.
Να έχω τα μέσα μου ξανά…
Και τ΄ άστρα.

Ως τότε γράφε μου πρόχειρα.
Μπορώ …και τα διαβάζω.


Παρασκευή πετάς;;;
Πάρε κι εσύ φιλιά.
Πάρε κι αυτά.. και βάλε τα στη βαλίτσα...και μοίρασέ τα.