Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008

Συντεταγμένη

Μέρα: Πέμπτη
Τρόπος: με Πανσέληνο.
Τόπος: Οδός Ορφέως στο Γαλάτσι
Ώρα: καλή !



Έπεσε
πάνω στον συντελικό μου χρόνο
και ζήτησε να μάθει
την γεωγραφία του βυθού μου.
Συστήθηκε.
-Ένας περαστικός κομήτης με κόκκινη ουρά,
είπε με τα mail-ένια λόγια του.
Έτσι συστήθηκε.


-Ακούς Μαρία... ; με ρώτησε .
Και δεν απάντησα ξανά.
Δεν είπα λέξη.
Ανέβηκα στη κόκκινη ουρά του
κρατήθηκα από την αναμαλλιασμένη κόμη του
ψαχούλευα με τα δάχτυλα μου
την φωτεινή ανεμελιά του
κι ανέμελα
έφτασα στον πυκνό μικρό του πυρήνα.
Φτιαγμένο
από παγοκρυστάλλους.
Από νερό και αμμωνία
Η αμμωνία προκαλεί δάκρυα.

Δεν τόξερα !

Αυτή σε έστειλε, ε;;;
Έτσι ρωτάει κι αυτή.
Η παν-σελήνη μου.
-Ακούς Μαρία;;;

Δεμένη στον καρπό μου
η ολόγυμνη αλήθεια της
πάντα με γεμίζει και μ αδειάζει
με τις παλιρροϊκές δυνάμεις της.
Ακατανίκητη έλξη.
Έτσι η σελήνη μου.
Παραδίνομαι
και παρα-παρα-δίνομαι
και δεν με νοιάζει.
Κι αν χάσω
δεν θα ξε-χάσω.

Στης Μνημοσύνης τα νερά γενούν οι λέξεις.

Κρατιέμαι γερά σου λέω
Πήγαινέ με…
Κι ας εκτινάζομαι
με τις αλλόκοτες ταχύτητες σου
μια στο πριν
την άλλη στο μετά.
Πήγαινε
με σ αυτήν…

Δευτέρα.
Δες την τώρα πάλι…
Πως καθρεφτίζεται πάνω μου
με την απανθρακωμένη άκρη της.
Έτσι κάνει πάντα..

-Ακούς Μαρία;;;

Εσύ μ ακούς, κομήτη μου;;;;
Γιατί σε ορφικούς ρυθμούς και μελωδίες
κατοικώ.
Κι ας λένε όλοι στο Γαλάτσι.
Ταξίδεψέ με μέσα απ τα άστρα
Πήγαινε με...

Κι εγώ

της κόμης σου

τις απολήξεις

θα σου στολίζω

με καταλήξεις-όμοιες

τραγουδιών


Άκου..

 
                                                  Προχωρώ στο κενό
                                                   και μπαλόνι λευκό
                                                    τη σελήνη κρατώ
                                                    το βάρος αψηφώ


























                                                              Σου απαντώ…
                                      Το σύμπαν μου με δάκρυ θαρρώ πως φτιάχνω.
                                                        Νερό, αλάτι και βυθό.
                                                        Κι όλο αλλάζει …ναι
                                                πάνω σε τιτάνιες παρτίδες σκάκι
                                                 συγκρούσεις πρωτοπλανητών
                                     κι αντανακλάσεις αστεριών που γκρεμίζονται.


                                                             Ταξιδεμένε …

                                                                Εσύ !!!!
                                                         Εσύ πες μου…
                                                       Πες μου τι ξέρεις!   
                                                          Τι έχεις δει;;;;
                                                   Αληθεύει πως κάποτε
                                                          η σελήνη μου
                                                ήταν φλεγόμενος βράχος;;;

                                                            Αληθεύει;;;




16 σχόλια:

BOSKO είπε...

οι απρόσμενες πτώσεις αγνώστου ταυτότητας αντικειμένων του διαδικτύου...υ π έ ρ ο χ ο ! ! !

maira είπε...

@bosko
Όπως το λες.
Υπέροχες πτώσεις και συν-πτώσεις. Υπέροχα συν-απαντήματα.
Υπέροχος ο κομήτης μου.

Ελπίζω να με συγχωρέσει...
που τελευταία στιγμή το mail μου προς αυτόν (με απαραίτητες και σταδιακές προσθαφαιρέσεις ) έγινε post.

Ανώνυμος είπε...

Όλες σου οι αναρτήσεις είναι η μία πιο ερωτική από την άλλη!

-μια σχεδία στον Κηφισσό-

Stardustia είπε...

τρελλαίνομαι με τις δυνατές σου εικόνες...

και στο τέλος η αστρική σου γοργόνα να ρωτά για τον φλεγόμενο-βράχο-Αλέξανδρο...

maira είπε...

@ -μια σχεδία στον Κηφισσό-

Ερωτώντας πάντα ,ναι...θα με βρεις !

Στις εκβολές μόλις φτάσεις
στα ανοιχτά...θα με δεις
να φτιάχνω κύματα ονείρων
και νοητών συντριβών.

maira είπε...

@stardustia

Τα λεγόμενά σου-τα φλεγόμενα σου
εμμέσως- αμέσως...
στο άπειρό μου
πυρώνουν νοήσεις κι αισθήσεις.
Στάχτες και σκόνη αστεριών
ανακατεύονται και δημιουργούν
ξανά
ένα νέο σύμπαν.

Τρελαίνομαι !!!

αμμος είπε...

Θα μου συγχωρήσεις την αργκό, αλλά τα κείμενα σου με αφήνουν μαλάκα, σε φάση "τι να πω εγώ τώρα", και δε μου συμβαίνει καθόλου συχνά αυτό, ούτε στα μπλογκ, ούτε εκεί έξω. Να είσαι καλά και να γράφεις.

maira είπε...

@ αμμος

Μα τι ύφος απορίας...και στη φωτό !!!!! Χε!
Μ αρέσει...
Κι εγώ γεμάτη απορίες.
Μα πάντα βρίσκω πόρους να διαβώ.
Με οράματα κι όνειρα. ¨Διάτρητα¨ λένε...μα γι αυτό...έτσι είμαι καλά, κι έτσι γράφω. Τρυπώνω από την πραγματικότητα στο όνειρο κι ανάποδα. Κι εσύ...πωρωμένος! Γι αυτό μ αρέσεις. :)
Μόλις γύρισα από θεατρική παράσταση που έγραψε και σκηνοθέτησε
φίλη blogger, η surrealist. Εκπληκτική!!! Βλέπεις, όταν τα ¨μέσα¨ και τα ¨έξω¨ είναι σε μια αρμονία...όλα όμορφα.
Δεν χρειάζεται να πεις τίποτα!!!!
Θα έρθω να σε βρώ !!! Ήμουν αρκετά έξω αυτόν τον καιρό.
Καλοκαιράκι βλέπεις.
Κι εσύ να είσαι καλά, καλέ μου ¨αμμος¨.
Πάντα σεμνός , ευαίσθητος και μαχητικός!!!!

maya είπε...

σαν υπέροχο φαντστικό ταξίδι...
σαν παιδικό όνειρο με αταξία...
μια σελήνη συμπαγής. κι όμως... μπαλόνι...

δεν θέλω να καταλάβω τα πάντα.
μόνο να γεύομαι ό,τι ωραίο.

καλημέρα !
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maira είπε...

@maya

Δοκίμασε απ όποια γεύση επιθυμείς.
Σαν στο σπίτι σου.
Χαρά μου !!!!!

χχχχχχχχχχχχχχχ

Unknown είπε...

να αφεθείς στον κομήτη σου με την μακριά του κόμη...

...να σε πάει σε συν-τεταγμένες του νου και να σε γυρίσει μέσα από τις φλόγες των άστρων...

κι εσύ και χωρίς να κρατηθείς, πάλι όρθια θα 'σαι...

το νιώθω...

φιλιά βρόχινα...

maira είπε...

@νεράιδα της βροχής

Τα βρόχινά σου……συν.
Και το νεραϊδίσιο σου….η τεταγμένη.

Φυσικά…μα προ παντός με νιώθεις…..!

Φιλιά απείρως και συν-παντός πυρωμένα

Surrealist είπε...

Αγαπημένη φίλη Μάιρα, τι πρέπει να πω γι΄αυτό σου το κείμενο

την φωτογραφία στο τέλος που το συνοδεύει

εκτός από το εξής απλό : ΜΟΝΑΔΙΚΟΣΟ ΛΟΓΟΣ ΣΟΥ

Η ΟΠΤΙΚΗ ΣΟΥ ΣΕ ΟΛΑ!!

Σ΄ευχαριστώ - έχω καιρό να δω μία φίλη :}}

της οφείλω καφέ

Φιλιά - όλα καλά για όλους πάντα!!

maira είπε...

@ surrealist

Μόλις γύρισα με πελαγίσια, καλοαλατισμένα
ροδοκόκκινα και φρεσκοψημένα όνειρα.
Ετοιμοφάγωτα...
Ομορφιά!!!!!!

Θα βρεθούμε σύντομα...
Τον καφέ τον πίνω πετιμέζι και
...δίχως οφειλές ! :))

Επικεφαλίδα: :))))
Σε ευχαριστώ και σε φιλώ φίλη μου...

don's dark side-Δ.Ψ είπε...

φαντάστηκα την αλήθεια σου και ξέχασα το ψέμα μου...η νύχτα άλλαξε κι έγινε πιο όμορφη...εκεί που οι λέξεις σου χορό είχαν στήσει και η στιγμή είχε βάλει τα καλά της ρούχα..

maira είπε...

@donpsychote's dark side

Μα την αλήθεια μου...
Ξε-λογιασμένες οι λέξεις μου
επιθυμούν
να αποπλανούν τις νύχτες σου !
Κι ομολογούν...μα την αλήθεια
ξε-λογιασμένες
from the walk on your dark side.


Ομολογώ... don-ψυχωτική!!!!