Κυριακή 6 Ιουλίου 2008

tattoo



Στην περιφέρεια της πόλης ακόμα
κάπου στο Σούνιο
αφημένη...
στην τρύπα του ζώντος
να καίει την επιδερμίδα μου σιγά σιγά
και να ξεφλουδίζει τη ζωή μου.

Τη θες πολύ…ε;


Δείκτης προστασίας μηδέν.
Τα μέσα ενημέρωσης επιμένουν
να αποφεύγουμε
την γυμνή έκθεση
κάποιες ώρες.
Σταθερά
στον επόμενο τόνο η ώρα είναι πάλι…
ΤΩΡΑ…
Κλείνω την ενημέρωση
Ανοίγω τα μέσα μου.

Ξεφλουδισμένη ξανά…
Πώς τα κατάφερες;;
Πως τα κατάφερα;;
Το φρέσκο δέρμα
ευαίσθητο αλλά και τολμηρό
έτοιμο να πάρει τη θέση του παλιού
και να δεχτεί νέα χάδια
νέα χέρια
νέα μαχαίρια.
πάνω
στις παλιές χαρακιές
παλιών αγαπημένων.
Στη θέση τους κι αυτές!
Τα tattoo μου.
Δεν φεύγουν ποτέ.
Ο νέος αέρας σηκώνει ρίγη
ανάμεσά τους
πιρόγες
αρχίζουν να ταξιδεύουν...
γύρω απ τις ρόγες μου
...τα χέρια σου.


Ο δείκτης του θερμόμετρου ανεβαίνει.
Δείκτης προστασίας μηδέν ξανά.
Κι ο δείκτης σου να γλιστράει
πάνω στις θερινές μου ώρες
να τις γυρίζει πάλι μια μπρος μια πίσω.



Μικρές δονήσεις
Μετακινούν τις αντιστάσεις μου
κι ανοίγουν περάσματα.


Να μπεις μου ζητάς
στα έγκατα μου
και με αργές κινήσεις
μπαίνεις
και μου ζητάς
να μπεις κι άλλο
στον πιο βαθύ βυθό μου
να βρεις λες
κοραλλένιους ανθούς
που ποτίζονται ζωή
από αρχαίες κρήνες ερώτων.
Κι εγώ
αποκρίνομαι
Κι εσύ
με μικρές κοφτές ανάσες
σκάβεις κι άλλα ανοίγματα
και οι σάλπιγγές μου
σαλπίζουν
παραγγέλματα ετοιμότητας
για την επερχόμενη εισβολή
την πιο κοντά στον πυρήνα μου
και την μετέπειτα παράδοση.

Σουσαμένιο σύνθημα
ακουμπάς στο αυτί μου
μυστικό
και
στη στιγμή
στη σχισμή
περνάς
μπαίνεις
και
βγαίνεις
από σκοτεινές στοές
και φτάνεις στα ανεξερεύνητα και αχαρτογράφητα
ακόμα σπήλαια μου
όπου σταλακτίτες εκατομμυρίων πόνων
σταλάζουν κρυμμένοι δάκρυα
Και χαμένοι στο χρόνο με το χρόνο
φτιάχνουν ομορφιά,
μου ψιθυρίζεις
…θησαυρούς!

Τα χείλη σου ψάχνουν ότι είναι δικό μου
να κατακτηθεί.
Σε αφήνω
ενώ οι γλώσσες μας μιλούν ασύνορα
και μεταγλωττίζουν παθιασμένες
την ουσία του σύμπαντός μας.
ΤΩΡΑ.
Τώρα.
Τώρα…
στα μάτια σου κολυμπά αμέριμνα η δικιά σου παράδοσή
Τώρα…
εσύ είσαι εγώ
κι εγώ εσύ
και στο βλέμμα σου ο ουρανός καθρεφτίζει
απανωτές εκρήξεις του μακρινού Πλούτωνα
στον υγρό κάτω κόσμο μου.




Να τελειώσουμε μαζί, μου ψιθυρίζεις.
Κι ο ψίθυρός σου φουσκώνει
κύματα ….
υγρές αναταράξεις
από ηδονικά κενά
και κομμένες ανάσες
που ανακατεύουν τον πυθμένα μου.
Χάνομαι!




Χάνω τον έλεγχο
κι…
έπειτα
βυθίζομαι μόνη στον ακόμα βαθύτερο βυθό μου.
Στο ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ μου
παρασέρνοντας μαζί μου τους νωπούς ψίθυρούς σου..
Εκεί …

η Α.


ο Λ.


η Η.


ο Θ.


η Ε.

η
Ι.

ο Α.

Ένας βυθός γεμάτος πνιγμένες ψυχές από ναυάγια της ζωής μου.
Εκεί ανακατεύτηκαν …και τώρα πάλι παλιές φουρτούνες ματαίωσης με τα αρχικά τους γράμματα και σημερινοί ηδονικοί στροβιλισμοί με απολήξεις ονείρων.

Hey you !

Φτάσε τον αν μπορείς.
ή
Φύγε καλύτερα… πριν γίνεις ένα ακόμα ναυάγιο μου!

Δες…
Ανοιγοκλείνουν μπουκαπόρτες
να καταπιούν και να ξεράσουν
πάνω σε άγονες γραμμές
τα ονείρατά μας.

Ονείρατα ήταν και είναι…..και πάνε όλο.



ΔΙΑΚΟΠΕΣ….!!!





33 σχόλια:

neoinileias είπε...

ενδιαφέρουσες σκέψεις

Stardustia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Stardustia είπε...

αν είναι να να ξεφλουδίζεις έτσι όμορφα και βαθιά,
τότε χαλάλι και ο μηδενικός δείκτης προστασίας...

αυτό το φρέσκο δέρμα,
μια νέα υπόσχεση
και όμως,
ήδη σημαδεμένη από το τατουάζ...

όπως όλοι μας
ακόμη κι όταν ξημερώνει η νέα μέρα
αυτή η νέα μέρα
το μεγάλο μας τελικά ψέμα...

υπέροχο!

maira είπε...

@neoinileias

Μάλλον σκέψεις... σε ενδιαφέρουσα !
Μένει η καλή Λευτεριά!

Ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο.

maira είπε...

@ stardustia

Σημαδεμένες από το ψέμα, ναι.
Αφού...
ψέμα μες το ψέμα
αλήθεια δεν ξημερώνει τελικά;;;;;;

(Έτσι είχα καταλάβει στο σχολείο.)

Κι έτσι... ¨@ αστερόσκονή μου¨ σε κάνω αληθινή!


Φιλιά πολλά

dorian gray είπε...

ελπιζω ολα να πανε καλα:) καλη Λευτερια λοιπον..

maira είπε...

@Dorian Gray

Να πάνε... απλά.
Μην ελπίζεις...μποδίζεις την Λευτεριά! :)

Για τα εκτός κάδρου σου, Λονδρέζε μου
Σ ευχαριστώ

naya είπε...

Πω ρε συ,δινεις νοημα στα ασημαντα.Κ δεν βιαστηκα να τα χαρακτηρισω ετσι..
φιλια maira μου,παντα χαιρομαι την ελλειψη του δεικτη προστασιας σου

Unknown είπε...

ανεξίτηλα σημάδια στο σώμα και την ψυχή, που προκαλούν δονήσεις...

όνειρα μέσα στα όνειρα. τι κι αν είναι ψέμα; κι η αλήθεια τι είναι λες;

φιλιά βρόχινα...

BOSKO είπε...

όλο λέω πως αυτή τώρα ειν' η ωραιότερη ανάρτηση σου μέχρι ν' ανεβάσεις την επόμενη! Και θα συμφωνήσω με τη "Μια σχεδία στον Κηφισσό" του προηγούμενου post, όταν είπε πώς η μία σου ανάρτηση είναι πιο ερωτική από την άλλη!

Ηλιας....Just me! είπε...

Λευτεριά διαβάζω; Χαίρομαι πολύ! Και ναι, τελικά ολα αυτά κάπου οδηγούν, προφανώς κάποιος κατάφερε να κλείσει τισ μπουκαπόρτες σου, να οδηγήσει το καράβι σου μακρυά από ξέρες και επικίνδυνους υφάλους και να φτάσεις τα ονειράτα σου στο λιμάνι της ψυχής και του κόλπου σου δημιουργόντας μια νέα ψυχή που θα δημιουργήσει με τη σειρά της καινούρια ονειράτα! Πολύ όμορφο! καλό σου καλοκαίρι και καλή Λευτεριά λοιπόν και από εμένα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

στον επόμενο τόνο η ώρα είναι πάλι…
ΤΩΡΑ…
Ναι! και το βρίσκω υπέροχο!!!
Καλημέρα!

maira είπε...

@naya


Φτιαγμένη από απειροελάχιστους ασήμαντους κόκκους...μια αμμουδιά που
ξεδιψά με θάλασσα.
Κι αν με σκεπάζει κάποιες φορές
με κοινωνεί
με κάνει μέρος του όμορφου βυθού της.
Προς τι οι δείκτες προστασίας ;;;


Φιλιά πολλά naya μου
κι εγώ χαίρομαι να σε βλέπω

maira είπε...

@νεράιδα της βροχής

...
ρώτα
την
ρότα
την
υγρή
της.


...για αυτό και για τις στάλες σου

φιλιά αληθινά...

maira είπε...

@bosko
Έτσι,
με νόημα
την κοιτώ στα χείλη!
Στην νοηματική.
Κι όλο...
Δεν είναι πως κωφεύω!
Την σωστή την προφορά
και προσφορά της
μαθαίνω να διαβάζω
...της ζωής!!!
Άλλωστε κι ως γνωστόν
Μη ερωτώντας
η απάντηση είναι πάντα΄΄ όχι ‘’
...και λαιμαργώ τόσο τα ΝΑΙ της.
Γι αυτό

maira είπε...

@ηλίας...just me

Ε, να ανοίγει και καμιά μπουκαπόρτα
Να πατάμε έδαφος!
;))
Καλό καλοκαίρι και σε σένα όμορφε!!!
Θα πηγαινοέρχομαι...λόγω γάτας.

maira είπε...

@ανεμοσκορπίσματα

Τ-ώρα...Τ-ώρα...Τ-ώρα
το Τ
το κεφαλαίο
κάθε στιγμή
εξέδρα
για να βουτώ
και θα βουτώ
στην –ώρα μου

...στην ώρα!

Φιλιά κι ευχές για πολλές ΄΄υπέροχες΄΄ βουτιές!!!

candyblue είπε...

Με το δισάκι μου στον ώμο αποχαιρετώ και γω την σκονισμένη Αθήνα για άλλη μια φορά.
Μόνοι με το σώμα μας, έτσι απλά. Συντροφιά με ξινισμένα σταφύλια ή ένα πιάτο φακές με θαλασσόνερο και τη μελαγχολία που ανακύπτει από τα ποιήματα των ποιητών με την κακή υγεία.
Τραβώντας, κάθε τόσο, από το σουτιέν το μηδέν και το άπειρο,περπατώντας ξυπόλυτοι με αλάτι στα τσίνορα και στάχυα στα μαλλιά μας.
Και όλα αυτά πριν ο ήλιος μας κάψει τα σώματα.
Πριν το βλέμμα τρυπήσει την θάλασσα.
Πριν το φεγγάρι μας καρφωθεί σαν παρανυχίδα στην πλάτη.
Πριν όλα μείνουν έτσι για πάντα στο λιμάνι της επιστροφής.
Πριν λεπτύνει το σώμα των ημερών.
Πριν χαθεί η γεύση των σκονισμένων τειχών της πόλης της Παλλάδος.
Το άρωμα της πίσσας των ασάλευτων δρόμων
Και η άψη της αιώνιας θάλασσας.


Καλές διακοπές σε όλους σας

maira είπε...

@ candyblue

blue and candy
Να περάσεις όμορφα...

Ανώνυμος είπε...

nkloipmk

Ανώνυμος είπε...

hanw to logo mou me sena kai ta grafomena sou, wraia mou kyria!
na mou eisai panta kala!

maira είπε...

@njiko

Τον βρήκα

Αντιλαλώ
¨ηιρφτνωηκ…¨
και
σας ευχαριστώ!

maya είπε...

απο τα πιο όμορφα που έχω διαβάσει στα μπλογκ...
εικόνες
θέρμη
μουσική
λαχτάρα
ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ!!!!!!

υπέροχο, ζουμερό και ατίθασο.
κάπου να ανταμώνεις
και πάλι να μένει κι άλλο...
ποτέ δεν φτάνει!

σκέτη κάβλα.
υποκλίνομαι!
:)&

έσω-έξω ταξίδι...
το ένοιωσα πολύ.
μάιρα μου, μπράβο...

καλό απόγευμα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maira είπε...

@maya

Καρπούζια... μαχαιρωμένα
Ζουμιά... ξε-χειλισμένα

Πετσέτες...ξαπλωμένες
Ομπρέλες...ανοιγμένες.

Αστέρια...αναμμένα
Κορίτσια... καυλωμένα!


Και προπαντός...ατίθασα καλοκαιρινές ,ε;
Το ξέρω πως με ένoιωσες !!!

Φτερωτή και θαλασσινή maya μου
Σε φιλώ...xxxxxxxxxxxx

(Που βρίσκεσαι;;; )

maya είπε...

παιδί μου
τι ρέντα απίστευτη?????
αχαχα

τέλειο το συνειρμικόν!!!
ναι αυτό με την πεταλούδα και την θάλασσα...
πώς προέκυψε...
δεν μπορώ να το εξηγήσω...
:)

σε διακοπές βραδύφλεκτες είμαι!
μετακόμισα κοντά στην θάλασσα
δυστυχώς όχι στις κυκλάδες μου...
πάνω-κάτω ίδια θάλασσα κοιτάμε!

η γάτα δεν ήθελε παραλία?

και ναι
ατίθασα καλοκαιρινές!
μπορούμε κι αλλοιώς...?

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Ισμήνη Μπονάτσου/ Ismini Bonatsou είπε...

Για τα tattoo σου να είσαι περήφανη!!! Όσο πιο πολλά τόσο πιο σοφή!
Όσο για τον δείκτη προστασίας, θαρραλέα μου φίλη, εγώ έχω νούμερο 60! Αν και στο σημερινό μπάνιο μ έβγαλες χωρίς δείκτη!(πάρε την πάσα και.. πλέξε).

Α! και που΄σαι… είμαι φαν σου 15 χρόνια!

maira είπε...

@maya

Με χίλιους κύκλους νάζια
η γάτα μου
με έπεισε να μείνει σπίτι.
Της υποσχέθηκα όμως να γυρίσω με χέρια γεμάτα...χάδια!

Μα την φαντάζεσαι στις Μικρές Κυκλάδες μέσα σε σκηνή;;;;
:))
Φιλιά maya μου
Θα τα λέμε...

maira είπε...

@ Ισμήνη Μπονάτσου

Que PASA, a¨miga¨ mia ????
Εμ, έ-(μ)-πλεξες μαζί μου...
:)))
Εδώ είμαι
και θαρραλέα σημαδεύω τη ζωή
κι αυτή το σώμα μου...

Mαζί όμως φίλη μου
κι αν (μ)-πλέκουμε...όμορφα!!!
Είδες ψαριά χθες;;;;
ΧΩΡΙΣ...
Είδες;;;
Πως τρέχαμε
μια πρύμη...και μια πλώρη
και πιάναμε ασημένιες, όμορφες
μικρές στιγμές
στο ΔΙΧΤΥ από φεγγάρι
Είδες ψαριά ;;;
Είδες;;;

Και το πρωί;;;
Είδες στη στιγμή
στίγματα και ανεξίτηλα μελάνια περασμένων
μαζί με διάχυτα χρώματα μελλούμενων...κι ανατολών
πως φτιάχνουν ομορφιά;;;

Είδες το σύννεφο ¨πτηνό¨
Πως ερωτοτροπούσε με τη δύση
Και τη γλυκιά παράδοσή του;;;
Κι όλα αυτά δίχως δείκτες προστασίας.

Ναι, μαζί (μ)-πλέκουμε...όμορφα!!!
Δίχως...άλλο...
και για άλλα 60 επι 15 χρόνια (μια και μιλάς με νούμερα).
Δια 2...για ίση μοιρασιά.
Βάλε και τις 28 ανατολές που μετρήσαμε μόνο χθες...
:))
Μας κάνει
fun...fun...fun
και
fan...fan...fan
για πολλά ακόμα χρόνια.


Περήφανη...και ανεξίτηλα αγαπώ
και σε φιλώ

etalon είπε...

το πιο καυλωτικο κειμενο του καλοκαιριου υπαρχει εσω απο σενα
και σκεφτομαι
τι χρειαζομαστε τα διχτυα προστασιας
οταν οι οργασμοι
μας εκτοξευουν
στην πυρα
μιας αλλης γνωσης
που επιτακτικη αναγκη
ειναι
να γινει
τροπος μιας νεας
συμπεριφορας

ενα υπεροχο
γεματο σπασμους ηδονης
καλοκαιρι

maira είπε...

@ μιχάλης
Έλειπα...
Θα πεταχτώ να δώ. Ευχαριστώ...

maira είπε...

@ etalon

Το πιο όμορφο σχόλιο ...!
..έσω από σένα, να ξέρεις.

Και να ξέρεις ακόμα
Ότι είσαι ο πρώτος blogger
που διάβασα στην ζωή μου...
Κι ως πρώτος... με έχεις σημαδέψει !!!
Πάντα σε διαβάζω στα κρυφά!
Κι έσω απο σένα
γνώρισα κι άλλους όμορφους ανθρώπους.
Σ ευχαριστώ πολύ, etalon .
Ναι , ας σκίσουμε τα δίχτυα προστασίας...
...τώρα
χώρο στην ψυχή μας
όπως
απείρως θα διαστέλλονται και θα
συστέλλονται τα σώματα!!!!

Yannis Petsas είπε...

Ζήλεψα. Το τόσο παραστατικό, το τόσο ανεξιχνίαστο ή τον ίδιο τον έρωτα, δεν ξέρω.

maira είπε...

@yannis petsas

Ερωτάς;;;;;
Ερώτησα...
με απορία

ενώ ο τόνος
έψαχνε πόρο
να διαβεί
και να προηγηθεί
της λέξης.

Έρωτας !!!

..και καλώς όρισες.