Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

κλειδαρότρυπα



΄΄Το φεγγάρι κάνει βόλτα στης αγάπης μου την πόρτα΄΄.
Κι οι πόρτες γίνανε ασφαλείας πια.
Εντός η τύχη εγκλεισμένη.
Εκτός οι τοίχοι τσιμεντένιοι.
Ανάμεσα στο εντός και το εκτός ένα τόσο δα πέρασμα.
Μια τρύπα σε μέγεθος ματιού. Μια κλειδαρότρυπα με θέα τον κόσμο.


Παρκάρει το παπί, ανεβαίνει, κλειδώνει καλά πίσω του κι αποκαμωμένος, αφήνεται σύγκορμα, σύψυχα στην αγκαλιά της καρέκλας του.
‘’Πάνω–κάτω την Πατησίων, πάνω–κάτω την Πατησίων. Γύρω του αφίσες, κλάμα και ρεκλάμα. Όλο στενεύει η πόλη κάτω από το γκριζοκίτρινο ταβάνι της και συνωστισμένα αγέλαστα χείλη ταξιδεύουν από στόμα σε στόμα κάτω από το αταξίδευτο νέφος.

Ο ΄΄πύργος ΄΄του αναβοσβήνει ετοιμοπόλεμος.
Ο Τηλέ-μαχος τηλε-μάχεται κι είναι ατρόμητος. Καθηλωμένος στην καρέκλα και προσηλωμένος στην οθόνη, κουνάει στο joystick το δάχτυλο του πάνω-κάτω, δεξιά-αριστερά, πάνω-κάτω, δεξιά-αριστερά υπνωτίζοντας δεξιοτεχνικά κάθε μαύρη σκέψη. Με ένα κούνημα δαχτύλου, ηγέτης ολόκληρου του σύμπαντος. Μετρά και ξαναμετρά τα bonus του. Μετρούν οι άνθρωποι για να μετρούν ως άνθρωποι, στην ζωή που όλο ακριβαίνει !

Κλειδώνει απ έξω την χρηματοπιστωτική εικονικότητα και την αφήνει να συγκρούεται με την πραγματικότητα. Εκείνος ξέρει να μάχεται και να νικά πραγματικά ΄΄στον κόσμο του΄΄. Θα νικήσει πάλι. Φουσκώνει μέσα του περηφάνια . Ενώ, έξω, επίσημες χρηματοδοτικές τρόμπες, με τον αέρα…….της άγνοιας του, φουσκώνουν την τεράστια παγκόσμια φούσκα που θα σκάσει στα πραγματικά του μούτρα. Θα τρομάξει. Η άγνοια φέρνει τρόμο. Με αναβαθμισμένες ταχύτητες και αχτύπητους ψηφιακούς σηματοδότες G3 ετοιμοπόλεμος ξανά. Οι G7 κι οι ηγέτες της ευρωζώνης θα σφίξουν τις ζώνες…υποσχόμενοι προστασία κι ασφάλεια στους φιλειρηνικούς δημοκράτες πολίτες τους. Καθηλωμένος στην καρέκλα του και βολεμένος με ζώνες …ασφαλείας, ελέγχεται!

Λίγο πριν του παραδοθεί κι ο επόμενος πλανήτης, θα τον διακόψει μια άλαλη φωνή στο MSN. Είναι φίλη του. Έχει πολλούς τέτοιους φίλους. Σε απόσταση θλίψης με λογο-κρυμμένες λέξεις και σημειολογικά κακαρίσματα τύπου ‘’χαχαχαχα΄’, η φωνή δείχνει να χαίρεται. Έτσι ξε-καρδισμένοι, εν αναισθησία, θα επικοινωνήσουν ελεύθερα, ερήμην καρδιάς, εκτός κινδύνου, εντός ερημιάς, εκτός πραγματικότητας.

Η πραγματικότητα άλλωστε από την κεραία της ταράτσας στον έκτο όροφο θα κατηφορίσει άκοπα ως το διαμέρισμά του και τηλε-ορώντας την, του αρκεί και περισσεύει φρικαλέα. ’’Τα έχει δει όλα’’ και τα χιλιοδαγκωμένα από μπλε δόντια και blue tooth αφτιά του έχουν ακούσει πολλά. Η τηλεόραση θα παίζει όλη μέρα. Κι ο Τηλέμαχος ως καλός οικοδεσπότης θα καλωσορίζει στη συναισθηματική ερημιά του έρωτες, θανάτους, οδυρμούς και χαρές των άλλων. Θα γεμίσει το σπίτι του …φωνές.

Φωνάζει η έγκλειστη ψυχή και του ζητά να ανοίξει. Την επιβιβάζει στον explorer και με ιλιγγιώδη ταχύτητα ADSL την ελευθερώνει στην χώρα των Ανωνύμων bloggers. Εκεί, στους ιντερνετικούς αιθέρες, ζουν και σμίγουν οι λέξεις τους. Έτσι, ασώματοι αλλά ασφαλείς στα webσπιτάκια, πλάθουν και βιώνουν ζωή. Εκεί, από το βόθρο στο βάθρο είναι ένα γράμμα διαφορά. Αλλιώς είναι μιας ζωής αγώνας.

Σβήσανε οι σκέψεις. Σβήνει τον υπολογιστή.
Ήρθε η ώρα να ακουμπήσει το καλά αδειασμένο κεφάλι του στο γεμάτο πούπουλα μαξιλάρι του να κοιμηθεί. Πρωί-πρωί δουλειά. Με το παπί. ΄΄Μα με παπί δεν πας μακριά΄΄ του ξεφεύγει μια σκέψη. Κινούμενος εν πίστη και ρυθμούς απίστευτους, θα πιστωθεί ξανά, να αγοράσει κάτι ταχύτερο.
Θα βρεθεί πάλι μαζί με άλλα σώματα, θρεμμένα με τοξίνες και τεράστιες ουρές, μπροστά απ ταμεία, να αυτομαστιγώνονται ηδονικά. Πέρα-δώθε, πέρα- δώθε οι ουρές. Πέρα –δώθε ουρές πιστών σκυλιών μπροστά απ τα αφεντικά τους…για λίγα πιστωτικά όνειρα. Υπερτοκισμένα δανεικά και ξοφλημένα ιδανικά.
Δαγκώστε τους, ρε

Ο κόσμος των τσιπς και μικροτσίπς, θα συρρικνώνει κάθε μέρα και περισσότερο τον ούτως ή άλλως μικρόκοσμό του. Η κλειδοκρατορία του φόβου του θα κρατά καλά κλεισμένες τις πόρτες και τα παραθυρόφυλλα της ψυχής του. Θα τολμήσει αlma libre το άλμα στην πραγματική ζωή; Θα συνειδητοποιήσει και θα κατανοήσει την ιδέα της περι-ουσίας για να φτάσει ξανά στην ουσία της φύσης του, ώστε τα Ουσιαστικά να γίνουν ουσιαστικότερα, τα Επίθετα να προσδιορίζουν ομορφότερα, οι Προθέσεις του θετικότερες, οι Σύνδεσμοι στενότεροι κι οι Μετοχές να αναβαθμιστούν σε Συμμετοχές και ενδιαφέρον για ότι συμβαίνει μέσα, γύρω κι έξω του;
Τι ΄΄Μέρος του Λόγου΄΄ έγινες βρε άνθρωπε;


To be continued…επί της οθόνης;;;

(...)

Κείμενό μου που θα δημοσιευθεί τις επόμενες μέρες στο περιοδικό ΄΄Υποβρύχιο΄΄. Θέμα του τεύχους : ¨κλειδαρότρυπα΄΄.

12 σχόλια:

Ισμήνη Μπονάτσου/ Ismini Bonatsou είπε...

μ αρεσει πολυ!
χχχ

BOSKO είπε...

και μένα!
χχχ

maya είπε...

αυ΄το θα λέμε?

και μένα λοιπόν!
:)

και το άσμα που το συνοδεύει άπαιχτο

και οι ξε-καρδισμένοι ...
ποτέ δεν τόχα σει έτσι.
αλλά αυτό είναι το υπέροχο σου
(ένα, νταξ'?)
ότι κάνεις έξυπνες αταξίες στις λέξεις!

τρελλαίνομαι!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Unknown είπε...

he love's his computer. all his friends live there...

και πού αλλού να πάει;

...

φιλιά βρόχινα μάτια μου...

:)

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Στα εξάρχεια αυτή τη βδομάδα του φόβου, είχαμε ανοιχτες τις πόρτες να μπαίνουν τα παιδιά.
Ξέρεις όπως παλιά στα χωριά, ξεκλείδωτα.
Προχθές για δουλειά πήγα στα Βόρεια προάστεια.
Κάμερα στο κουδούνι, ανάκριση απο τον θυρωρό, ενω με περίμεναν φίλοι στο σπίτι, ξεμαντάλωσαν την ηλεκτρονικη κλειδαριά.
Στην επιστροφή σκεφτόμουν πόσο τρελλός μπορει να είμαι που δεν έχω καν πόρτα ασφαλείας, στο κέντρο των ταραχών.
Αποφάσισα ότι κάνω το αυτονόητο.
Δεν φοβάμαι ( ειναι κι αυτό μια μικρη αίσθηση ελευθερίας) ε?

maya είπε...

κόλλησα με το σχόλιο του
αισθηματική ηλικία!
πόσο δίκιο έχεις....

πόσο...

καλησπέρα




και φιλί μάιρα μουυυυυυυυυυυ
σαποθύμησα!!!!!!
ανέβα λέμε! μαςλειπς!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maira είπε...

@ Ισμήνη Μπονάτσου
και
@ bosko

Κι σεις μου αρέσετε :)))

Σε τρεις μέρες...κι επιτέλους στην Αθήνα !!!

maira είπε...

@maya

Κι εμένα...
κι εμένα μου έχεις λείψει maya μου.
Αν και...ή μαλλον επειδή είμαι μακριά
πέρασα δύσκολα με όλα αυτά που γινονται.

Θα είμαι για τρεις βδομάδες Αθήνα.
Ειδικά τώρα την έχω επιθυμήσει όσο καμία άλλη φορά.
θα τα πούμε σίγουρα από κοντά, ναι ;;;
Καλημέρα πολύχρωμή μου
Χχχχχχχχχχχχχχχχχχ...

maira είπε...

@Νεράιδα της βροχής

Που αλλού, τώρα;;;;
Στους δρόμους και στις καταλήψεις...

Σε φιλώ γλυκιά μου νεράιδα

maya είπε...

αχ ναι ναι ναι!!!!!
γουστάρωωωωωωωωωωω!!!!!!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maira είπε...

@αισθηματική ηλικία

Έτσι είναι
και παραμένεις... αγαπημένος μου
:)

maira είπε...

Κι εγώ πολυυυυύ!!!!
Στείλε και κανένα περιστέρι...

ΞαναΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ...