Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

Ο Idiotης

 
Κάπως έτσι.... τα είδα απο μακριά
Στον αέρα….
και
πυρ !!!
Διακόπτουμε για διαφημίσεις
Δεν έτυχε…
πέτυχε…

Το τηλέφωνο μου στη Σκαφιδιά χτυπάει ασταμάτητα…

Το παιδί νεκρό.
Αφημένο
στην αρένα των Εξαρχείων
και βορά στις ύαινες της τηλεθέασης.
Αμολημένα τα θεριά
στην αρένα των ανθρωποθυσιών.
Κραυγάζουν οι κερκίδες και περιμένουν το σύνθημα
ενώ ο Καίσαρας απασχολεί τα χέρια του μετρώντας ψήφους.
Διακόπτουμε για διαφημίσεις.
…Keep walking
Σε ψάχνω στο κινητό
-Που είσαι;;;*Δεν έχω ΙΔΕΑ…
-Που την άφησες;;;

Το πρόγραμμα συνεχίζεται
Η λούπα της εκπυρσοκρότησης ξανά και ξανά.
Πυρσοί και κρότοι θυμού
λαμπαδοδρομούν
από πόλη σε πόλη
και φτάνουν ως εδώ.
Η δημόσια και η η καθ εικόνα ατομική ηθική σου
σε αποσύνθεση από καιρό
αυτοπυρπολείται στους κάδους σκουπιδιών.
Η θρυμματισμένη συνείδηση σου
καθρεφτίζεται τώρα στις σπασμένες βιτρίνες της πόλης.
Στον αέρα ξανά …
ώσπου...
η τηλε-όραση μου
θα εξοστρακιστεί
και θα
θρυμματιστεί κι αυτή στον απέναντι τοίχο μου.

Κομμάτια…
Πως γίνεται να λείπω;;; Μόνη στη Σκαφιδιά και μακριά απ όλα.
Κουρέλι…
Και πώς να απορροφήσω μόνη το αίμα χιλιάδων παιδιών
που σκοτώνονται άδικα κάθε μέρα
και κανείς δεν μιλάει για αυτά
επειδή δεν ανήκουν
στη τάξη και στην ανασφάλειά σου.
Στο όνομα ενός μόνο παιδιού όλα αυτά;;;
-Που πας;;;*Δεν έχω ΙΔΕΑ
-Που την άφησες;;;;;
Ακούω P.J. HARVEY στην ένταση που αρμόζει στις συνθήκες.
Look out ahead
I see danger come
I want a pistol
I want a gun
I'm scared baby
Too many cops
Too many guns...
FUCK!!!
Τα ρουθούνια μας αρχίζουν και μοιάζουν με αυτά του ΓΟΥΡΟΥΝΙΟΥ
FUCK U!!!
ΜΠΑΤΣΕ- ΓΟΥΡΟΥΝΙ-ΔΟΛΟΦΟΝΕ !!!
Μέρα με τη μέρα σου μοιάζω.
Με μεταμορφώνουν
αντί να με μορφώνουν.

Μόνη στη Σκαφιδιά μακριά απ όλα...παρανοώ λες;;;
-Κάποιες φορές το πιο μακριά
είναι και το πιο κοντά
Μην ξεγελιέσαι, η απάντηση σε SMS.

Μόνη στη Σκαφιδιά…
Στάχτες κατά-στολής και καταστροφής συνεχίζουν να φτάνουν ακατάπαυστα ως εδώ.
Προσπαθώ να καθαρίσω το κέντρο μου από την οργή
Και να κεντράρω στο νόημα.
Χε, η σφουγγαρίστρα μοιάζει με μεγάλο πινέλο ζωγραφικής.
Ναι είναι ,το αποφάσισα!!!
Κι ο κόσμος είναι όπως ακριβώς τον βλέπεις ….
Και τα παιδιά είναι το μέλλον.
Κι εγώ το μέλλον το βλέπω όμορφο!!!
Εσύ φταις !!!
Για αυτό μην πιάνεις τα παιδιά στο στόμα σου,ρε…
Στη Μαξίμου μαξιμαλιστικές υποσχέσεις ετοιμάζονται
να σε κάνουν να ξεχάσεις πάλι …
Έχουν τα μέσα τους
κι
έχεις τα μέσα σου..
.
Ξέθαψα από τις στάχτες τα παλιά σου συνθήματα πατέρα.
Γι αυτό…
ΕΠΙ ΠΟΔΟΣ
ΜΕΤΑΒΟΛΗ
ΠΥΡ ΚΑΙ ΒΟΛΗ
ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΒΟΛΗ,idiot!!!

Πριν ξεθυμάνεις και ιδιωτεύσεις πάλι !!!

Δευτέρα, 15 Δεκεμβρίου 2008.
Στην κατάληψη του Λυκείου στον Πύργο Ηλείας .
Τα παιδιά …
δημιουργούν
ιδέες
όνειρα
και προτάσεις
και
ετοιμάζουν την πορεία τους
                                                       σε έναν κόσμο δίχως θύτες και θύματα!!!!

                                                                              Fuck u πατέρα.
                                                                  Εσύ,ο ΒΙΟΣ και η συν- ΒΙΑ σου !!!


14 σχόλια:

maya είπε...

respect.


οργή που θελω να προσφέρω κάυσιμα
να γίνει πελώρια
να πάρει και να σηκώσει όλη την λάσπη
όλη την ασχήμια και να την στροβιλίσει
στην μούρη των γουρουνιών όλων.

μάιρα μου.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

ΕΥΟΙ! είπε...

ανάσκελα
στο μάτι του κυκλώνα
τόσο θελκτική η Ψυχή Του...
απλώνεται καυτή να λιώνει το μολύβι

Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΕ ΤΗ ΣΦΑΙΡΑ
ΜΑΛΑΚΕΣ!!!!

ανάσκελα
να με ρουφά η δίνη
τόσο πολύ να θέλω να ενωθώ μαζί Του...
"όχι μόνη σου..."
γι' αυτό
ζητούνται χέρια
να Τον σηκώσουν ακόμη πιο Ψηλά!

BOSKO είπε...

πίστεψε με, καμιά φορά το να βιώνεις τις καταστάσεις εκ του μακρόθεν είναι πιο υγιές. Νομίζω πως σχηματίζεις πιο αντικειμενική άποψη, όσο αντικειμενικότητα μπορεί να υπάρξει με την άνευ λόγου δολοφονία ενός παιδιού. Δε βλέπεις κι όλους εμάς εδώ που δέκα μέρες τώρα έχουμε λαλήσει με τις πορείες, τα επεισόδια και την κατάφορη αδικία των ΜΜΕ...Η μόνη που παραμένει ίδια (εντός κι εκτός Αθηνών) είναι η ΟΡΓΗ.
Πολύ όμορφο το κείμενο σου!

maira είπε...

@maya
και
πολύχρωμή μουυυυυυυυυ...!!!
Τόση ασχήμια!
Κακο/ποίηση...απ όλες τις μπάντες !!!
Πώς να μην εξοργιστείς;
Γι αυτό...
...’’έχε το νου σου στο παιδί΄΄.
Ποιεί και δημιουργεί το μέλλον του.
Το respect σ αυτό...

Έρχομαιιιιιι...!!!!
φοβάμαι για το τι θα αντικρίσω...
Αλλά περισσότερο φοβάμαι
τις στάχτες απ τα καμένα
...που προορίζονται για τα μάτια μου.
Χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ……

maira είπε...

@ ευοί!
Λιωμένο καθώς...
τραβάει το δρόμο του
και χύνεται
και γίνεται νόημα που προχωράει
αναζητώντας το νέο του σχήμα.
Αυτό που θα του δώσουν τα παιδιά
και θα μας πλάσουν.
Μετά την οργή...στοργή.

‘’Όχι μόνη σου...΄΄
Έρχομαι...

maira είπε...

@bosko

Τα είπα.. και παρομοίως ελάλησα.

Όπως και να έχει, δεν κρατιέμαι.
Μετράω τις ώρες πια…..Αντουανάκο.
Σε φιλώ κι ευχαριστώ για το λόγο σου.

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Το αφήνω αναπάντητο μέρες
να σιτέψει, να καταλαγιάσει, αντίθετα θεριεύει ασταμάτητα όλο και πιό ορμητικά.
Αρχίσα να ανοίγομαι εξω απο τη γειτονιά μου, παράξενοι οσοι δεν βιώσαν αυτό που έγινε στο διπλανό μου δρόμο. Αφασιακοί, μα όλο και λογιστεύουν. Τώρα γινόμαστε πολ΄λοί αμέσως. Καλό αυτό. Είναι και κατηφόρα τα Προπύλαια, ενα τσιγέρο και 5 καλημέρες δρόμος.
Το βλέπω μεγαλώνει κι είναι κύμα που θεριέυει.
Ακόμα και τα θεατρικά που βλέπω να ξεχαστώ για λίγο μοιάζουν με αποθήκες ανεφοδιασμού συναισθημάτων οργής.
Το αφησα μέρες αναπάντητο αυτό το post το δικό σου, μήπως πω κάτι πιό ήρεμο.
Δεν μπόρέσα. Συγχώρα με. Κάτι έχει αλλάξει εντός μου οριστικά.
Και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω...

maira είπε...

@ αιθηματική ηλικία

Απ το ποτάμι...
με την ορμή αυτή
και με το ¨σάκο¨ στην πλάτη μου
κατηφορίζω αύριο.
Διαδρομή πολλών τσιγάρων
αλλά και με πολλές πολλές καλυτερομέρες ώσπου να φτάσω.
Γινόμαστε πολλοί...και ρίχνουν φοβογόνα πια.
Το χειρότερο όλων των όπλων καταστολής.
Αυτά είναι τα μέσα τους...
που αντιπαλεύουν
τα μέσα μας... που όμως όλο θεριεύουν.


Τπτ δεν άφησες αναπάντητο,
αφου σε διάβαζα στα post σου
και ανεφοδιαζόμουνα... ελπίδα
Σ εuχαριστω και για το εδώ σου

Φυσικά και σε χωρώ...οριστικά

18 Δεκέμβριος 2008 10:12 μμ

candyblue είπε...

Πόση δύναμη έχουν οι λέξεις ξέρεις;
Ξεσκίδια αφήνουν μέσα μας. Και όσο και σκληρό να είναι το απέξω μην ξεγελιέσαι!
Το μέσα ξεσκίζεται. Το μήνυμα ελήφθη και από αυτούς και από μας. Η γιορτή έχει σειρά τώρα που θα οδηγήσει στον δρόμο της μεγάλης ανατροπής. Σα να γυρνάς ένα τραπέζι ανάποδα με μεγάλη βία. Με speed boost (Το εφέ που βάζουμε εμείς στα πλάνα και τα κάνει τις κινήσεις από αργές βίαιες και πάλι αργές.)
Πετροπόλεμος με λέξεις και σπάσαν όλες οι βιτρίνες που τους καλύπτουν.
καμιά φορά το εκεί είναι πιο κοντά από το εδώ.
Παιδιά με όνειρα σαν γεμιστά σοκολατάκια υπάρχουν παντού .Ο ρυθμός δεν είναι μόνο εδώ. Το ίδιο είναι παντού. Και σε σένα εκεί άρα. Βοήθησε τα παιδιά να πάρουν φόρα εκεί. Να ένας στόχος φρέσκος σαν μωρό νεογέννητο. Πες τους όλα όσα λες εδώ. Οι λέξεις σου ο καλύτερος πετροπόλεμος. Όλες θα τις πάρουν.

Αναφλέξου σε πολύχρωμους ουρανούς και πιάσε την σελήνη από τα μαλλιά
Τώρα που όλα φθίνουν και σιγά, σιγά σαν τους ατμούς ανεβαίνουν όλο και πιο ψηλά...

Αναφλέξου.

maira είπε...

@candyblue

Ήρθα Αθήνα...με τη φόρα των παιδιών στα πόδια μου
Ήρθα Αθήνα...με την ‘’υπερ-βολή’’ τους και στόχους που...ανεβαίνουν όλο και πιο ψηλά.
Τόσο ψηλά που οι γεροντοκράτες με καταρράχτες καταπνιγμών και άψυχα δάκρυα στα μάτια τους...δεν μπορούν να δουν;;;
Κι αν φθίνει κι εκλείπει το μολύβι γιατί γίνεται σφαίρες, κάποιοι συνεχίζουν να γράφουν...και να δημιουργούν με όλα τους τα μέσα...σε πολύχρωμους ουρανούς.
Κρατιέμαι γερά απ τα μαλλιά της.
Ψιτ, πόση δύναμη έχει ένας σπινθήρας το ξέρεις;;;
:)

Vlaxos (Σιάτρας Σπύρος) είπε...

Το 'πε η candyblue.

Ξεσκίδια μου άφησαν οι λέξεις σου, ξεσκίδια και τα σχόλια των φίλων

Σε άλλους καιρούς θα έψαχνα τρόπο να τα ξαναράψω.

Τωρα τα θέλω καψαλισμένα να μυρίζουν χημικά

Γερά φιλενάδα, γερά...

maira είπε...

@vlaxos
Όσο κι αν θέλουν να ΄΄κουκουλώσουν΄΄ το νόημά μου
Στην πορεία... πάντα
θα προτάσσω την αξιοπρέπειά μου .
Με ΄΄προτάσεις΄΄...και φίλους τέτοιους...

πολύ γερά φίλε μου
κι εσύ...

Don Psychote- Δ.Ψ είπε...

...ακόμα σε ακούω..δε λέω τίποτα...

maira είπε...

@ Don Psychote-Δ."Ψ"

ΕΠΙ-ΔΕΣΜΟΥ μας...ουδείς λόγος
ενώ ακόμα
κι όλο
η ΓΑΖΑ απορροφά και στάζει... αίμα.