fanta-Σ-ιώσεις κατά-στρώματος

Η Β-ΙΩΣΗ


overboard
κι η κοσμοθαλασσιά της πρωτεύουσας
να με ξεβράζει στο ΄΄booze΄΄.

Η μπάρα
σανίδα σωτηρίας
.
Το ποτό
αναμεμιγμένο με κάτι ανθρακούχο
να γαργαλάει τον ουρανίσκο με τα άστρα μου, ένα πράγμα.
Δεν θυμάμαι να ευχήθηκα…
Έπεσες πάνω μου.

overboard
εν μέσω συνθημάτων και συν-θυμάτων
του καιρού μας
θυμάμαι
να παλεύω γενναία
με τα μαύρα παλιρροϊκά κύματα
των ματιών σου
και να προσπαθώ να διαβάσω
την ιστορία τους.
Η ιστορία που επαναλαμβάνεται
Ανά τόμο και πόνος.
Ανατόμο το βλέμμα σου
πάνω
στην επιφάνεια μου
να ταράζει
τα βύθια και τα βάθη μου.
Θυμάμαι
να με φαντάζομαι
να σπαρταράω
ξανά
στο χιλιομανταρισμένο δίχτυ του Έρωτα
ενώ οι λέξεις μας
μισοπνιγμένες προσπαθούσαν
να συνταχθούν
και να μας συντάξουν
σε χρόνο Μέλλοντα.
Θυμάμαι
τις αγαπημένες φρικοαρβίλες μου σε ρεπό
και
την Αλήθεια μου
να προσπαθεί να ισορροπήσει
πάνω στο ψηλοτάκουνο
θυμάμαι...

.και με τους δώδεκα κλεμμένους πόντους
την πρόθεση μου
να πλησιάσω πιότερο ουρανό.

Με ρώτησες αν φοβάμαι.
-Δεν τα βάζω ποτέ στα πόδια.
Πάντα στον ….αντίποδα !
Έπειτα
το φιλί
το φιλί
το φιλί
κι ένας ΙΟΣ…λαθρεπιβάτης
να ταξιδεύει μαζί μου ως την Ήλιδα.

Η ΛΑΘΡΟΒ-ΙΩΣΗ

Λαθροβιώνω …
μια ζωή γεμάτη αντινομίες.
Τάχα…
ζω ελεύθερη.
Ενώ
δέσμια
τα πάντα γύρω μου
υπάγονται στη φυσική αναγκαιότητα.

Τάχα
όλα είναι απλά.
Ενώ
όλα αδιάκοπα συντίθενται κι αποσυντίθενται.
Όλα είναι απλά σύνθετα.


Τάχα
πως δεν φοβάμαι
τη φθορά
να χαθώ
να ξεχαστώ για πάντα.
Τότε γιατί έχεις γεμίσει τον κόσμο
με τα βιοδηλωτικά σου ίχνη, ανόητη;;;


Τάχα
έλκονται τα ετερώνυμα …και βρίσκουν τα μισά τους.
Κι εγώ μισή τη χαρά…να μην την αντέχω.
Ακούς;;;
Ολόκληρη χαρά σε θέλω.

Ζωή
εν
τάχει
και
τάχα
;;;

;;

;

Η ΑΝΤΙΒ-ΙΩΣΗ

Συγχρωτισμένοι


Στην αμφιφανή
καρδιά
του χειμώνα μου
η θερμοκρασία
ανεβαίνει
ξανά

39,6⁰

Εν-
πΥρ-
Ετη
με
βιώσεις
αντι-βιώσεις
και ανα-βιώσεις
να δίνουν μάχες επικράτησης.
Αμφιρρεπής ακόμα η Αλκυόνη
μεσουρανεί
με κλεμμένες εικόνες
από το παρελθόν και το μέλλον.

Παρόλο που φυσάει πολύ
ο αέρας με δυσκολία φτάνει στα πνευμόνια μου.
Μια απλή ίωση πριν τρεις βδομάδες
εξελίχθηκε σε βαριά λοίμωξη του αναπνευστικού μου συστήματος.


Άγρυπνη βαριανασαίνει πάνω μου η Νύχτα.

Βαριανασαίνεις κι εσύ στην πρωτεύουσα
Βαριανασαίνει η πρωτεύουσα
Βαριανασαίνει η χώρα
Βαριανασαίνει η γη
…και το μικρόβιο άνθρωπος
όλο επεκτείνεται.
Εν-
πυρ-
Ετη
και
εξαντλημένη
ονειρεύομαι
πρωινά
περαστικά
με την αφέλεια και την χαρά της αφθαρσίας στα μάτια τους
που θα μας βρίσκουν αγκαλιά.

...περαστικά !!!!!