Δουλόφρονες του Έρωτα
επιθυμίες
ανωνύμως
ολοΕΝΑ
κοινωνούν
στα υλικά των θαυμάτων
ώσπου
βαφτίζουν το σώμα τους
στο κόκκινο του οίνου.
Το θΑΥΜΑ…
και
χάρτινες σαΐτες
θα απογειωθούν
από το ασύνορο των ψηφιακών αιθέρων
γεμάτες ερωτικούς ψίθυρους
για να προσγειωθούν
στο σάρκινο αυτί της πόλης.
Στις τσιμεντένιες ταράτσες
της πολυώροφης ερημιάς της
ανα-λογικά
κι
ανάστατες
οι
ανάσες
και
τα
παρα-μιλητά
αχνογραφούν
τη μορφή σου.
Το φως
του 'μόνου'
ήλιου
θα περάσει
από το πρίσμα των ματιών σου
και χίλια χρώματα
άνοιξης
θα ξεσηκώσουν
θύελλα
ρίγη
γύρη
λουλουδιών
ώσπου
ο ‘μόνος’
θα γείρει…
θα γείρω
στην παλάμη της νύχτας.
Νύχτας γεμάτη
οφειλές
να
με φιλά
όπως καμία άλλη
νύχτα
δεν με φίλησε
ποτέ.
Θα αρπίζουν τα ακροδάχτυλά της
στις λεπτές χορδές μου
στα άκρα/τα
κατάβαθα
να φτάσουν
στα άκρα…στα άκρα…
κι από τα άκρα
του στενού κρεβατιού
θα χύνονται
εύφλεκτες
και
υγρές
χύνονται
απ τις σχισμές των χειλιών μας
παράτολμες οι λέξεις
να ποτιστούν
οι χωμάτινες
αττικές οάσεις
με νεόφυτα πάθη.
Φλόγινες ευωδιές
θα αγκαλιάζουν
τα σώματα
ενώ τα δάχτυλα
χωμένα
στη ζεστή
χωμάτινη
σάρκα
θα ψηλαφίζουν
τις ουσι-Αστικές της κορυφώσεις.
………
Κι έπειτα
σα
να
νιώθω
ναυαγοσωθείσα
τη λαχτάρα σου
τυλιγμένη γύρω
από τις φουσκωμένες φλέβες
στο λαιμό μου
να λΑΙΜΑργεί
να ξεδιψάσει
ρουφώντας
την ορμή τους.
Με θες ολοδικιά σου…
Μα,
εγώ δεν έχω στρατιώτες πια…
Ούτε πόλεμο.
Ούτε φόβο.
Ένα ολόψυχο κορμί έχω μόνο
γεμάτο σημάδια
από παλιές μάχες
ερ-Αστών
και κρ-Υφές επαναστάσεις
βυθισμένες στην αξιοπρέπεια μόνο έχω
και μιαν ελευθερία έχω ….που κυβερνά εντός μου
Έτσι μόνο , ασύνορα …κι ολοκληρωτικά
ελεύθερη κατακτιέμαι…
επιθυμίες
ανωνύμως
ολοΕΝΑ
κοινωνούν
στα υλικά των θαυμάτων
ώσπου
βαφτίζουν το σώμα τους
στο κόκκινο του οίνου.
Το θΑΥΜΑ…
και
χάρτινες σαΐτες
θα απογειωθούν
από το ασύνορο των ψηφιακών αιθέρων
γεμάτες ερωτικούς ψίθυρους
για να προσγειωθούν
στο σάρκινο αυτί της πόλης.
Στις τσιμεντένιες ταράτσες
της πολυώροφης ερημιάς της
ανα-λογικά
κι
ανάστατες
οι
ανάσες
και
τα
παρα-μιλητά
αχνογραφούν
τη μορφή σου.
Το φως
του 'μόνου'
ήλιου
θα περάσει
από το πρίσμα των ματιών σου
και χίλια χρώματα
άνοιξης
θα ξεσηκώσουν
θύελλα
ρίγη
γύρη
λουλουδιών
ώσπου
ο ‘μόνος’
θα γείρει…
θα γείρω
στην παλάμη της νύχτας.
Νύχτας γεμάτη
οφειλές
να
με φιλά
όπως καμία άλλη
νύχτα
δεν με φίλησε
ποτέ.
Θα αρπίζουν τα ακροδάχτυλά της
στις λεπτές χορδές μου
στα άκρα/τα
κατάβαθα
να φτάσουν
στα άκρα…στα άκρα…
κι από τα άκρα
του στενού κρεβατιού
θα χύνονται
εύφλεκτες
και
υγρές
χύνονται
απ τις σχισμές των χειλιών μας
παράτολμες οι λέξεις
να ποτιστούν
οι χωμάτινες
αττικές οάσεις
με νεόφυτα πάθη.
Φλόγινες ευωδιές
θα αγκαλιάζουν
τα σώματα
ενώ τα δάχτυλα
χωμένα
στη ζεστή
χωμάτινη
σάρκα
θα ψηλαφίζουν
τις ουσι-Αστικές της κορυφώσεις.
………
Κι έπειτα
σα
να
νιώθω
ναυαγοσωθείσα
τη λαχτάρα σου
τυλιγμένη γύρω
από τις φουσκωμένες φλέβες
στο λαιμό μου
να λΑΙΜΑργεί
να ξεδιψάσει
ρουφώντας
την ορμή τους.
Με θες ολοδικιά σου…
Μα,
εγώ δεν έχω στρατιώτες πια…
Ούτε πόλεμο.
Ούτε φόβο.
Ένα ολόψυχο κορμί έχω μόνο
γεμάτο σημάδια
από παλιές μάχες
ερ-Αστών
και κρ-Υφές επαναστάσεις
βυθισμένες στην αξιοπρέπεια μόνο έχω
και μιαν ελευθερία έχω ….που κυβερνά εντός μου
Έτσι μόνο , ασύνορα …κι ολοκληρωτικά
ελεύθερη κατακτιέμαι…
Έτσι μόνο…
.
.
.
.
(Λόγια μέσα απο την αγκαλιά ακόμα της λατρεμένης μου...Αθήνας )
42 σχόλια:
χρωματίζεις άνοιξη το γκρι του χειμώνα...αλλά το γκρι της πόλης δε φευγει..παρά μόνο με την πόλη μαζί..κράτα τ'ονειρο..μη φύγει με την πόλη ..χάσει το χρώμα..κι άντε να το βρεις..
αλλού .
απλά αλλού ...
ωδή στην αθήνα .
την πολή που τυρρανάει και αγαπιέται παράφορα .
υπέροχο ...
δεν το φανταζόμουν ΤΟΣΟ πια !
και οι εικόνες σου μάιρα μου ...
τι ωραία αγανάκτηση ...
αυτο είναι καψούρα που δεν θες να μαλακώσει ...
καλημέρα χαμογελαστή μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.θα επανέλθω σε κάθε λέξη .
Ωπ! Κάτσε γιατί νοιώθω σα να έφαγα μια πνευματική τηγανιά στο κεφάλι...
Θα επανέλθω. Να το ξαναπιάσω από την αρχή...
.. στην απαλάμη
της Νύχτας τ' ουραΝΟΥ
τα σπλάχνα μου να δώσω,
να σώσω,
να τρυπώσω,
να εξαργυρώσω όσο όσο
κι από το χέρι προστασίας της
το υγρό
να διαπεραστώ,
να στροβιλιστώ,
να ιδρώσω,
να νιώσω,
να δώσω ..
χώμα απ το βυθό
Να επιβιώσω σ ενα θαλάμι σκοτεινό
να ονειρευτώ τον Αττικό τον Ουρανό,
-κλεινόν το άστυ μα,
άάάάστη!!!!
σου λέω άάάάστη!!!!
την τρύπα του βυθού
και σήκω Τρύπα
τη ΓΚΡΙ μεμβράνη,
με τη μελάνη και
με τα πλήκτρα και
με χαρτί,
στο χάρτη κουκκίδα μελανή
που είναι
πάρτη και με φωνή και
με γραφή και
με τα ακροδάχτυλα
κάνε να βγάλει στεναγμό
βαθύ λυγμό και
να τεΛΕΙΩΣΕΙ
να ΛΙΩΣΕΙ ο πάγος να ομορφύνει,
Χρώματα χύνει
στο μπετόν το ΓΚΡΙ και ..
όμορφο το ντύνει ...
φιλιάαααα χρωματιστά
πάνω σε πράσινο φόDO-RE-MI-FA-SOL-Laaaaaaaaaaaa-(ε)ΣΥ !!!!!!!!!!!!!!
@Don Psychote-Δ.Ψ.
Υπέροχέ μου...
Καμβάς το γκρίζο της που αδημονεί ...να ‘υπάρξει’ ΕΡΓΟ.
Έργο μας .
Να υπάρξει.
Φτιαγμένο με υλικά ονείρων.
Να μην χαθούν !!!
Ας τα κρατήσουμε γερά να μας κρατούν,Δον μου
Να ‘δημιουργούμε’ ελεύθεροι συνθήκες ύπαρξης
στο επιθυμητό ή ότι ακόμα ανύπαρκτο
κι όχι τον εγκλεισμό ή την ασυλία μας σε αυτά.
Υ.Γ.
Τώρα εγώ γιατί
βρίσκω και τρυπώνω πάντα
σε πολύχρωμες και ζεστές πτυχές της μεγάλης αγκαλιάς της.
Τι είναι τούτο πάλι;;;
Δεν λέει να καταλαγιάσει... αυτός ο Έρωτας !!!
:)
@ maya μουυυυ
Ναι !
ΤΟΣΟ κι άλλο τόσο!
Ωδή στην λατρεμένη μου!
Παράφορα
και
αλλούα,αλλούα
όσο ποτέ άλλοτε...
Φιλιά πολλά πολλά
Χικ...μόλις γύρισα
:)))
Χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ...
@dimosthenis
Ωχ,δεν τόθελα...
Γιατρέ μου είσαι καλά;;;
:)))
Όχι τίποτα άλλο
εΡωΤω- ΔηΜ-αΣθΕνΩ
σ αυτήν την πόλη
και χρειάζομαι
(όταν επανέλθεις
μετά την τηγανιά)
τη ρητορική σου...διάγνωση
για την ομελέτα των λέξεων μου.
;)
φιλώ σε
@Angel^j^
Μάτια με βλέφαρα φτεράαααα...
Τι υπέροχα συνάντησαν και πλέχτηκαν οι λέξεις σου με τις δικές μου!
(!!!)
Όμορφες συν-χορδίες
που στροβιλίζονται και δημιουργούν σπάνιες φόρμες κι αρμονικές.
Μελωδικές γέφυρες... κι ακροδάχτυλα λέξεων
που τεντώνονται να σμίξουν.
Συνθέσεις χρωμάτων
και παιχνιδιάρικοι ιριδισμοί ονείρων.
Χαρά
και
φυλαγμένο έχω
ένα κλειδί του Σολ
και
ξεκλειδώνω
Φτου και βγαίνω...
(Ενημέρωσα τη μάντισσα για τη συναυλία της Λένας.
Στείλτε μου mailένια λόγια να ξέρω,ναι;)
Χίλια φιλιά χρωματιστά ανταποδίδω..
Καλημέρες!
Λοιπόν μια τέτοια προσέγγιση (για την Αθήνα) δεν την περίμενα. Έχει τη λογική της τηρουμένων των αναλογιών, βέβαια.
Οι ρητορικές διαγνώσεις στερούνται κριτικής σκέψεις. Οι άλλες είναι οι καλές.
Κι έπειτα... αν δεν σπάσεις αυγά, ομελέτα δεν κάνεις.
@dimosthenis
ΑΥΓΟ-λογώντας...συμφωνώ !!!
Αφού μ αρέσουν οι...αυγέεεες
όσο και να ΣΠΑΩ...πλάκα ( ακόμα κι αν είναι γκρίζα τσιμεντένια )
:))
Αυγομελέτα κι έρχονται...
πολλές πολλές καλημέρες
Μπορεί να σου αρέσει η αυγή, αλλά όποιος νύχτα περπατεί όλα τα ωραία ζεί,ε;
@dimosthenis s
Εεεε...
κι επαυξάνω
τη Νύχτα
ως την Αυγή.
Αφού... άλλωστε... κι έτσι κι αλλιώς
κι αύριο μέρα θάναι !
:)))))))
(Πάω να ετοιμαστώ λοιπον ...για την τελευταία γλυκιά νύχτα στο αστυ
Απ αυριο επιστροφή...στα θαλασσινά και θα κυματοκαλπάσω με την ησυχία μου και προς στο blogoλιμανακι σου.)φιλιά πολλά
Να προσέχεις μη σε πιάσει η θάλασσα :))))))))
@dimosthenis s
:)))))
Έννοια σου...
;-)))))
Φ Α Ν Τ Α Σ Τ Ι Κ Ο ! ! !
δεν έχω λόγια...και το εννοώ!
πάρα πολύ όμορφο,άρεσε και σε μένα πολύ!Σου έχω ξαναπεί πόσο μου αρέσει το παιχνίδι που κάνεις με τις λέξεις!
Και πόσο όμορφα τα μικρά αερόστατα πάνω στο μαύρο φόντο!
Καλησπέρα,Maira!
Δεν πρέπει να με συμπαθείς… εσύ που τόσο αγαπάς την ποίηση.
Εγώ, υποκλίνομαι καμιά φορά… όταν το παραλήρημα γίνεται έντεχνο.
Δεν θα το προσβάλω με τα φιλιά μου, θα φερθώ σαν αστός και θα καλημερίσω απλώς.
δεν είναι αυτό που φαίνεται
η Αθήνα
είναι αυτό που αποκαλύπτεται
με τα κέφια της
σαν αλαζονική θεά
και γενετική σφραγίδα!
αγκαλιές!!!
λατρευτ(ικ)ό!
και σκαφτικό
βαθιά στην (αι)ώρα κάποιου πύρι-νου βραδιού
(υ-περ)αστικό
σαν λεωφορείο
ή
σαν τηλεφόνημα
στην ερη-μια
που γίνεται εκείνη(ση)
σα να θες την (π)όλη
και τα μεγα-λεία της
=)
όμορφο
1καλημέρα+1χαμόγελο
σε φιλώ!
υ.γ.από βδομάδα(τι παρακμιακός χρονικός προσδιορισμός!)μεϊλάκια καιιιιι....πτήση 201 μές στην αθήνα,ε;
@maira + coperti-νι
(θα με mail-ώσετε και μένα ??
... αναμένω τα mail-ια σας !!)
--------------
copertini .. call me ..
;)
@bosko μου
...Α Σ Τ Ι Κ Ο σκέτο
θα έλεγα
:))))
Μα πολύ σ ευχαριστώ, φίλε.
@όλα θα πάνε καλά
Και ναι...:)
αντί για αλεξίπτωτα
σε μαύρο φόντο
ναι...
θα μπορούσαν να ‘ναι
ονειροπλανεμένα
πολύχρωμα αερόστατα
που ανεβαίνουν
...μαζεύοντας
ερώτων νυχτερινές ανάσες
που δεν χωρούν στα στήθη
κι όλο
ανεβαίνουν
κι όλο
κι όσο
κι όλο
πετούν τα βάρη τους
όλο ανεβαίνουν...
(Είχα γράψει κάποτε κάτι σχετικό…ίσως κάποια στιγμή το αναρτήσω)
Σε ευχαριστώ ... για το όμορφο βλέμμα
Καλησπέρα μαζί με καληνύχτα, Γεωργία
@Yannis Petsas
Εντιμότατε...!!!
Το κάλλος και το πνεύμα σου
όσο ‘αντιδραστικά’ κι απο-ποιητικά κι...
αν θες
δεν μπορούν να μου κρυφτούν!
(αφού σε διαβάζω... τεχνη-έντως, στα blog σου,
...και τέχνη εντός διαβάζω)
Φανερά πάθος μεγάλο και συμπάθεια εκφράζω σε όσους αυτά φέρουν
Γι αυτό κι εγώ...
αντι και δραστικά... σε φιλώ
αφού πρώτα πολύ σ ευχαριστήσω για την αστική συν-περιφορά σου...
@ΕΥΟΙ!
κι είναι που...
χαθήκανε
δέκτες
δε...ΧΤΕΣ,ναι
κι είναι που...
χαθήκανε
πομποί
με προσφορές
πομπή..., ναι
γιορτινή
εν πίστη
και γεμάτες αγκαλιές!!!
ευοί και τρισευοί..!
@...γεια σου (ελι-) ΚΟΠΕΡΤΙ μου...μοναδικό…
σαν να θέλω...
σινε...
συν... ναιιιι...
...”not lonely but lovely
‘red rosy’...”πτήση...υπό/γεια μαζί και υπερ/γεια
ΛΑτρΕΥκτική
σε (π)όλη όλοι όλη Ροζα-λεία
μα-ζ(Ε)ι και... ρ-ΟΔΟ-ζα-ΧΑΡΕΝΙΑ
να με πάει στη συν-αυλία...
Αναχώριση απο:
-φονήματα ,-οράσεις και – σκοπήσεις ΤΗΛΕ-
Άφιξή:
σε...μπλε φωτάκια και...
... πόρτα-καλή
θα ανακοινωθεί από κentro
συν-τόμως
στις κοντινότερες οθόνες
κι αυτές... των ματιών
;) +φιλιά
@Angel ^j^ μουυυυ...
Μα
φυσικ...ΑΑΑ + Α^j^-μεσα...
και με μεγάλη χαρά (..)
σε φιλώ
Νωρίς νωρίς βλέπω!
Εφήμερη εφημερία.
@dimosthenis Σσσσσ....
Χαχαχα..
Συνεφημεροι γιατρέ;;;;;
Άσε με δυο ώρες ύπνο...
Πέρα των άλλων συμμετέχω στην διοργάνωση κάποιων πανελληνιων μαθητικών αγώνων εδώ...
Γι αυτό ..και χάθηκα
:)
Όλα καλά;;;
Εφημερία και καλά, άγνωστες λέξεις...
Η συμμετοχή μετράει :)))))
Η μόνη μετοχή...που μετράει
και πάντα ανοδική!!!
:)
Καληνύστες και πολλά πολλά φιλιά!
Μη ξύνεις πληγές με τις νύστες
:))))))
τι όμορφα αλεξίπτωτα! θέλω και τα δικά μου να πετάξουν μακριά ...
μαζί με τις επιθυμίες μου...
καλή βδομάδα
@dimosthenis s
Τέσσερις μέρες μετά:
...ακόμα νυστάζω
(και ξέρεις τους ενόχους αυτή τη φορά)
:))))
Just ARTι αφιχθείσα...
@u-hoo/ giannis kafatos
Ανάλαφρες πτήσεις
και αλεξι-πτώσεις όμορφες
στους συν-τε-ταγμένους σου προ-ορισμούς, Γιάννη
Καλή βδομάδα
και ποτέ... ‘ας μην κάνουν φτερά’ οι επιθυμίες μας
;)
ars - gratia - ARTis...
καλημέρες. Εξίσου νυσταγμένες, άνευ ενόχων και λοιπών αμαρτωλών.
μμμμ δεν καταλαβαίνω ...
μα τι εννοΑεις ...!
εγώ στις 9 ήμουν στο κρεββάτι μου .
σχολείο σημερα .
έτοιμη η τσάντα .
σπέρνεις φήμες !
τς τς τς
καλημέεεεεεεεερα Μαγιάτικη
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@dimostheni s
Καφέ... στο πόδι
πολυχρωμότατα... στα μάτια
και καλημέρες και φιλιά
@maya
Δίχως τσάντα...
εεε..., και γλωσσο...’κοπάνα’!!!
:)))))
Καλημέεεερα mayaτική μου
Μην ξεμείνεις από όνειρα και επιθυμίες.
Οταν η αγάπη είναι ελεύθερη φέρνει τον έρωτα στο πιο ψηλό σύννεφο.
Η ομορφιά του ασύνορου ψηφιακού αιθέρα: να ξέρεις την καρδιά και την ψυχή και να συστήνεις το πρόσωπο, το σώμα...
Αθήνα μια πόλη παλιά και όμορφη. Αγαπημένη και προδωμένη.
Ο ήλιος βρίσκει τρόπους να τρυπώνει και να μοιράζει απλόχερα τις ηλιαχτίδες του. Πόσοι όμως θα αντέξουν το φως του;
Να ΄χουμε ώρες να ρουφάμε!
φιλιά
@Αλεξάνδρα
Ναι, ασύνορα..
λευκά σύννεφα ΄΄αγάπης ’’
και φωτεινές αχτίδες ονείρων
μπορούν να αλλάξουν απόχρωση
στο καπνισμένο και κιτρινισμένο από τα χρόνια
ταβάνι του ουρανού της
...καθώς
γενεσιουργός η επιθυμία
με ερώτων ανάσες
όπως πάντα
θα τα φουσκώνει
αντοχή
και
στιγμές
γεμάτες αιωνιότητα.
Χμ,κι όσοι ...αντέχουν
την ομορφιά της
εντός κι εκτός των τειχών
και των τυχών τους.
Τόσοι !
Και ναιιιι,...να έχουμε να ρουφάμε :))))
Φιλιά
go with... http://www.youtube.com/watch?v=WkiHpREZtTw
@ gazoza
WOW!
!!!
...our love goes under the knife...
Μα τι υπέροχο δώρο
σ ευχαριστώωωωω!
Δημοσίευση σχολίου